موسسه فهیم

خلاصه ها

خلاصه ی جلسات , اندیشه سیاسی ,

گزارش نشست علمی فقه و حکمرانی حزبی

دویست و شصت و پنجمین نشست علمی موسسه فهیم با موضوع فقه و حکمرانی حزبی و با سخنرانی استاد حجت الاسلام و المسلین دکتر داود فیرحی برگزار شد.

در ابتدای این نشست استاد دانشگاه تهران با اشاره به قوانین مربوط به احزاب در کشور ایران گفت: در کشور ما احزاب هستند ولی حکمرانی حزبی نیست و نتیجه آن فساد در احزاب است. الان حدود دویست حزب داریم که غالباً تبدیل به یک باشگاه یا هیئت شده اند.

وی  به تصویب دو قانون درباره احزاب در سال 1360 و 1395 اشاره کرد و تأکید کرد که قانون سال 95 مصوبه مجتمع تشخیص مصلحت نظام است و بر اساس مصلحت نظام تصویب و قانون شده است. و شورای نگهبان آن را تصویب نکرده است . در این قانون در تعریف کسب و مشارکت در قدرت و نقد و اصلاح حکومت تصریح شده است.

استاد فیرحی به کتاب در دست انتشار خود با عنوان فقه و حکمرانی حزبی اشاره کرد و گفت در این کتاب به سه موضوع پرداخته ام: اول موضوع شناسی حزب را به بررسی گذاشته ام  و تفاوت حزب صحیح و غیر صحیح را توضیح داده ام.  بحث دوم حکم شناسی فقهی حزب است و در بخش سوم به مسئله قانونگذاری در حوزه حزب و مشکلات آن پرداخته ام.

وی در بخش دیگری از سخنانش اشاره کرد که مرحوم شهید بهشتی از بحث سبقت در خیرات در جهت تبیین فقهی جایگاه احزاب استفاده کرده است.

ایشان سپس به استفاده از بحث سبق و رمایه در فهم جایگاه فقهی حوزه احزاب پرداخت و گفت: هم اکنون منطق بازی در سیاست و جنگ و احزاب جاری است و باید منطق بازی در احزاب رعایت شود. باید حداقل دو گروه برابر و با شرایط برابر باشند و داور بی طرف باشد و هر دو تیم نباید مال یک نفر باشد.

اگر وزارت کشور و شورای نگهبان عدالت را در مسابقات حزبی و انتخابات رعایت نکنند، خطرناک ترین خطا را انجام داده است.

وی افزود: شرایط تحقق نظام حزبی همان شرایط بازی است و باید اولا: معطوف به مکان خاص (مثل یک کشور) باشد، ثانیاً : باید رقابتی باشد، ثالثاً : باید با نظام انتخاباتی درست همراه باشد. رابعاً باید موازنه و تعادل بین احزاب برقرار باشد تا رقابت حزبی معنا پیدا کند و خامساً باید اطلاعات و جهل احزاب نسبت به آینده و شرایط رقابت برابر باشد. اگر یک حزب بر تأیید کاندیدای خود از یکسال قبل اطمینان دارد و او را معرفی می کند و گروه دیگر فقط چند روز قبل از انتخابات کاندیدای خود را می شناسند؛ در این صورت مقدمات حزب رعایت نمی شود.

استاد فیرحی در بخش پایانی سخنانش تأکید کرد: از مشکلات کشور ما آن است که قانون انتخابات به قانون احزاب گره نخورده است. و هنگام بررسی صلاحیت کاندیداها، شورای نگهبان اصول احزاب را غایب در نظر می گیرد.

مصیب ایرانی

با سلام و تشکر از اساتید محترم و مؤسسه وزین فهیم که مطالب جالب متنوع و به روزی در سایت قرار می دهد که اگر p.d.f آنها هم در دسترس دوستان خودش در شهرستان ها قرار دهد بسیار مفید خواهد بود

نوآوری‌های فقه سیاسی شیعه در دوران معاصر

نوآوری‌های فقه سیاسی شیعه در دوران معاصر

تأملی در مشروعیت امربه‌معروف و نهی ازمنکر فراگفتاری تحولات تاریخ فقه سیاسی از زمان مشروطه تا کنون مسیری طی شده که عبارت است از دولت مبتنی بر قانون اساسی که نسبتی با قانون و شریعت داشته است. تحولات دو گونه است: سیاسی اجتماعی و دیگری تاریخ فقه که تاریخ فقه مورد بحث مي باشد. سؤال این است که اساساً در ایران چه اتفاقی در فقه شیعه رخ داده و آیا متفکران مسلمان توانسته‌اند نسبتی بین فقه و دولت مدرن برقرار کنند؟

 امکانات و محدودیت های فقه مشروطه

امکانات و محدودیت های فقه مشروطه

با عرض سلام خدمت دوستان ارجمند، امیدوار هستم که بحث کوتاهی داشته باشم و نامفید وقت دوستان را نگیرم. عنوان بحثی که به ذهن من آمده بود «امکانات و محدودیت های فقه مشروطه» است و به این دلیل این قسمت را انتخاب کردم چون مدت ها درگیر بحث های فقهی سیاسی بودم و به دهنم آمد که بعضی نکات را با دوستان به اشتراک بگذارم و نظر دوستان را هم جویا شوم که آیا این بحث ها، بحث های قابل توجهی است یا حداقل نتایج علمی دارد یا ندارد؟ وقتی از فقه مشروطه صحبت میکنیم،

جریان های فکری سیاسی عرب معاصر

جریان های فکری سیاسی عرب معاصر

در دنیای امروز اهل سنت، بعد از فروپاشی خلافت عثمانی در سال 1926 میلادی؛ یعنی نزدیک به 86 سال قبل، ما شاهد ظهور چند جریان بزرگ هستیم. معمولاً این جریان­ها را به چهار دسته­ی بزرگ تقسیم می­کنند:

مطالب مرتبط

جریانهای مذهبی ـ سیاسی در جهان عرب(2)

جریانهای مذهبی ـ سیاسی در جهان عرب(2)

خلاصه­ای از بحث گذشته را عرض و بعد بحث امروز را دنبال می­کنم. در جلسه­ی گذشته خدمت دوستان عرض کردیم که در جهان اسلام معاصر و بعد از فروپاشی عثمانی، شاهد 4 جریان بزرگ بودیم، که یکی از آنها امتداد جریان­های سنتی است، نوعی اسلام گرایی سنتی که از جمله معروف­ترین رهبران آن، آخرین شیخ الاسلام عثمانی مرحوم شیخ مصطفی صبری بود. جریان دوم جریان سکولار بود که به دو شاخه­ی چپ و راست؛ یعنی ناصری و کمالی تقسیم می­شد. ویژگی این جریان این بود که بعد از خلافت عثم

فقه سلفی و نسبت آن با خشونت

فقه سلفی و نسبت آن با خشونت

موضوع بحث «فقه سلفی و نسبت آن با خشونت» است. اگر ما دو نکته را کنار هم قرار بدهیم، اهمیت این موضوع بیشتر روشن می‌شود. نکته‌ی اول آن است که از حدود 15-10 سال قبل تا الان، شاهد رشد یک پدیده‌ی بسیار مهم به نام خشونت مذهبی هستیم و چون غلبه با بحث‌های اسلامی است، می‌توانیم اسم آن را خشونت اسلامی در حوزه‌ی عمومی بنامیم که در همه جا شاهد آن هستیم. پدیده‌ای که هر روز، کم و بیش وجوه مخرب آن در درگیری‌های سوریه، جنوب غربی عراق و مصر دیده می‌شود. حتی در داخ