بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از بحث‌هایی که در این دوران مطرح شده، بحث «نفی خشونت از منظر قرآن و سنت» است. زمینه‌هایی پیش آمده است این بحث مورد توجه‌ی همه‌ی کسانی باشد که علاقه‏مند به اسلام هستند یا نسبت به آن نگاه مثبت یا منفی دارند، لذا به این بحث پرداخته‏ و این بحث را یک بحث جدی در عرصه‌ی زندگی خود در نظر گرفته‏اند.

مطالعه

یکی از مهارت­های زندگی، دستيابي به اعتدال است. اين صفت اخلاقي به عنوان يكي از عوامل سعادت­بخش و ايجاد كننده موفقيت در زندگي و فراهم آورنده شرايط تعامل با ديگران شمرده شده است. این موضوع در علم اخلاق به صورت­اي مختلف بحث شده است. هر چند به لحاط مفهوم كلمه، مانند آزادي، عدالت، كرامت مورد ترديد نيست، اما با بدفهمی­های مفهومی و مصداقی مواجه است.

مطالعه

مجری(سید حسین یوسفی فخر): با تشکر از حضور اساتید جناب حجت الاسلام و المسلمین آقای دکتر نجارزادگان. و استاد محمد مرادی . جهت معرفی عرض می کنم آقای نجارزادگان استاد تمام رشته‌ی علوم قرآن و حدیث از دانشگاه تهران هستند و تخصص ایشان در تفسیر تطبیقی است. بحث امشب هم بنوعی تفسیر تطبیقی و بررسی دیدگاه‌های مختلفی است که در مورد امامت در آیه‌ی ابتلاء مطرح شده است. استاد محمد مرادی هم از محقیقن و پژوهشگرانی هستند که دارای تألیفات متعددی در حوزه‌ی مباحث قرآنی و کلامی هستند و در این جلسه، بعنوان ناقد در خدمت ایشان هستیم. در آغاز از جناب استاد نجارزادگان درخواست می‌کنیم، نظریه‌شان را بیان بفرمایند و بعد در خدمت آقای مرادی خواهیم بود.

مطالعه

امشب شب شهادت کوثر قرآن، فاطمه زهرا(س) و به تعبیر لطیف یکی از شاعران خراسانی، شب شهادت مادر فرزندان آرزو است. این شب بهانه و زمینه‌ای است برای آنکه امت مسلمان، دلدادگان به حق و شیفتگان معارف اهل‌بیت(ع) هر چه بیشتر با معارف، حقایق و آموزه‌های آن عزیزان آشنا شوند.

مطالعه

سال 79 در دانشگاه درسی تحت عنوان «بررسی احادیث موضوعه» ارائه کردم و سرفصل این درس راجع به وضع حدیث و تاثیری که بر جامعه آن روز امروز داشته و دارد بود، این درس بهانه ای شد که من مطالعه کنم و برای دانشجویان جزوه ای با عنوان «درآمدی بر وضع حدیث» نوشتم. بعد دوستان دانشگاه پیشنهاد کردند که کتاب درسی بنویسم چون این بحث، کتاب درسی نداشت، «درسنامه وضع حدیث» در سه سال تنظیم در 304 صفحه تدوین و در سال 84 چاپ شد و در سال بعد به عنوان کتاب سال حوزه معرفی شد.

مطالعه

بحث امروز را نمی­توان به واقع نظریه­پردازی گفت، چون بنظر من نظریه­پردازی باید فضای گسترده­ای را در اندیشه­ی دینی پر کند و مجموعه­ای از دیدگاه­های منظم و منسجم است که باید در یک فضا اثرگذار و تغییردهنده باشد.

مطالعه

جناب آقای قائمی نیا: بسم الله الرحمن الرحیم. در ابتدا ایام شهادت سرور بانوان عالم، حضرت فاطمه(س) را خدمت حضار محترم، تسلیت عرض میکنم. همچنین از دوستان عزیز تشکر میکنم که چنین فرصتی را در اختیار بنده قرار دادند که در مورد «اعجازِ شناختی قرآن» صحبت کنم. بخاطر محدودیت زمانی، سعی میکنم که خیلی سریع سر اصل بحث بروم و مقدمات را محدود کنم تا بتوانم ابعاد مختلف این قضیه را روشن نمایم.

مطالعه

روش­های توسعه، متعدد است و امکان اینکه در یک جلسه به همه­ی آنها پرداخته شود، وجود ندارد. لذا در این جلسه به بعضی از روش­ها اشاره می­کنیم که همان توسعه­ی تعداد احکام آیات است. چون ما به نظریه­ی جدیدی رسیدیم، بحث این جلسه را به توسعه­ی آیات الاحکام قرآن اختصاص می­دهیم. در این زمینه دیدگاه­های متعددی نقل شده که انشاء­الله دیدگاه خود را در ضمن دیدگاه­های دیگران بیان خواهم کرد. قبل از اینکه وارد بحث اصلی شویم، لازم است دو مقدمه را خدمت شما عرض کنم. مقدمه­ اول این است که در روایات اهل بیت، جایگاه تشریع در قرآن چگونه است؟

مطالعه

أعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان اللعین الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم و الحمد لله رب العالمین. ضمن عرض سلام و تبریک و تهنیت میلاد حضرت زینب سلام­الله علیها و گرامیداشت روز پرستار خدمت شما عزیزان و با کسب اجازه از محضر اساتید، به ویژه استاد معظم و عزیزم جناب آقای دکتر قاضی­زاده وتشکر از دست­اندکاران مؤسسه فهیم که این فرصت مباحثه را برای بنده حقیر در محضر شما عزیزان و فرهیختگان فراهم آوردند. موضوع بحثی که انشاءالله توفیق الهی در این وقت در خدمت شما خواهیم بود، مبانی کلامی امامیه در تفسیر قرآن کریم است. ابعاد اصلی این موضوع را ما می­توانیم در چند محور اساسی و بنیادی مورد بحث و گفت­و­گو قرار بدهیم هر یک از این محورها به نظرمی­آید که ظرفیت تبدیل به یک مسئله پژوهشی را دارا است و می­توان هر کدام را به صورت مجزّا مورد بحث و گفت­و­گو قرار داد.

مطالعه

معمولاً در این جلسات نسبت به مناسبت­هایی که نزدیک است، آیه و روایتی بعنوان تذکر مطرح می­شود و مناسبت الان، حلول سال نو و فرارسیدن بهار است. خب من به یک بیت اشاره می­کنم، «نوبهار است، اندرآن کوش که خوش دل باشی، چه بسا گُل بدمد باز و تو در گِل باشی» گرچه این عبارت به شکل شعر درآمده، لکن کلامی حکمت­آمیز و حکمت­آموز است

مطالعه